Rusthuis
“De Gouden Eeuwen”, 12 september 2001
Beste Sam, hier een brief van je vader.
Ik
schrijf naar aanleiding van wat er is gebeurd jongstleden.
Je hart is ingestort hoorde ik door mejuffrouw Taliban.
Wat een serpent! Om je op je zwakke plek zo te pakken!
Het is puur jaloersie mijns inziens, ze gunt je je geluk gewoon niet.
Volgens mij kan ze van haar geld beter een goede kebab kopen want
ze zag er niet
zo vitaal uit afgelopen jaren.
Ik weet dat je nu heel boos op haar bent.
Al ben ik je oude vader,
ik ben nog wel wijs. Ik heb al heel veel meegemaakt in
mijn leven wat dit betreft en jij bent nog zo jong.
Alleen je ruzie met moeder
Sovjet heb je als levenservaring.
Ik weet
nog goed je geboorte en je puberteit.
Toen je jezelf op orde had wilde je ineens niets meer van mij weten,
je wilde
zelfstandig zijn en ik was bang je kwijt te raken.
Gelukkig kwam je me later
tehulp toen ik met mijzelf overhoop lag
en daar ben ik je nog steeds dankbaar
voor.
Ook voor je financiële steun erna, want die had ik hard nodig.
We
hebben nu een uitstekende band met elkaar en
ik bewonder je kracht en vitaliteit
maar waarvoor ik je
wil waarschuwen is dit: laat je niet overmannen door
haatgevoelens en ga niet meteen als een bezeten man
met je pistool rondzwaaien,
maar denk eerst na en reageer dan.
Reageer
dan ook goed.
Zij
heeft jou ook op deze manier weten te krenken
en zal er alleen maar van genieten
als je voorspelbaar reageert.
Alleen door slimmer te zijn kan je voorkomen
dat ze jouw leven terroriseert.
Ik hoorde dat je het op prijs zou stellen als ik
meeging om een hartig woordje
met haar te wisselen;
maar al te graag.
Ik heb mijn stoffige harnas
al uit de kast gehaald en de waakhond Otan staat al
te kwispelen.
Samen kunnen we haar makkelijk hebben denk ik.
Het is al een tijdje geleden dat je de familieboerderij
“De Wereld” hebt
overgenomen van me.
Hoe gaat het ermee? Boze tongen beweren dat je
het land uitput en er totaal niet
ecologisch mee omspringt.
Pas daar mee op, anders krijg je ruzie,
maar ik begrijp het wel. Je hebt ook
altijd zo’n honger.
Ik weet dat ik niet over je liefdesleven mag
beginnen maar ben je al getrouwd?
Ik hoorde dat mijn buurvrouw,
waar je vroeger zo’n ruzie mee had,
sympathie
voor je had naar aanleiding wat er is gebeurd.
Is de ruzie al bijgelegd? Is jullie patstelling al afgedaan?
Misschien is ze toch wel in je geïnteresseerd
hoewel ze heel anders tegen
dingen aankijkt.
We zijn
binnenkort toch in de buurt,
zullen we bij haar op de koffie gaan?
Alleen
liefde kan de boerderij redden mijns
inziens en als daar een kind uit voortkomt
wil ik graag dat je het een naam geeft waar
ik al millennia van droom:
“Wereldvrede”.
Je
vader,
Europa.
Extra info:
